Sorry schat, ik ben geen vakman!

Ik ken mijn beperkingen, daar ben ik door schade en schande wel wat wijzer in geworden. Als je nu in mijn schuur kijkt, zie je daar verfblikken en gereedschapskisten vol met stille getuigen van mijn beperkingen. De schandes tref je ook aan in en om m'n huis. Niet dat dat een bouwval is geworden, maar zelfs een leek kan zien dat hier een amateur pogingen heeft ondernomen om onderhoud te plegen. De kop opstekende spijkeruiteinden zijn hier helaas het tastbare bewijs van.

Iedere huiseigenaar weet dat het schilderwerk om de zoveel jaar weer eens goed onder handen genomen moet worden. Mijn huis én schilderwerk zijn daar geen uitzondering op. Geloof me, ik heb heel wat pogingen ondernomen om het nu eens goed aan te pakken.

Zelf doen

Ik lijk op de een of andere manier een beetje op mijn kinderen toen ze een jaar of vier waren: “Zelf doen”. Niet wetende waar ze aan zouden beginnen. Want zeg nou zelf; heb je wel eens gezien wat een schilder kost? Een specialist kost best wat meer dan het zelf doen, dus heb ik nooit nagedacht over het uitbesteden van deze klus. Zo gezegd, zo gedaan. De klusser Berrie neemt een week vrij en op dag 1 zit ik meer bij de verfspecialist en de Praxis dan ik aan m'n project bezig ben. Natuurlijk koop ik de duurste verf, schuurpapier, schuurmachine en kwasten die er voorhanden zijn. Want met goede spullen kom je het verst.

De basis is goed schuren, en verstandig als ik ben, neem ik één raam tegelijkertijd. Mensen, wat een vervelend werk is dat. Na een paar uur schuren merk ik dat ik steeds minder secuur aan het schuren ben en kijk ik al uit naar de eerste laag die ik erop kan zetten. Achteraf zal blijken dat het ook de enige laag is die ik erop ga zetten. Mijn rode vensterbanken beginnen langzamerhand gespikkeld te raken en de lol in het klussen is aan het einde van de dag als sneeuw voor de zon verdwenen. Bij het opruimen van m'n schilderspullen is ook mijn animo voor de volgende dag geparkeerd in de schuur. En dan mag ik nog vier dagen.

Waar ben ik aan begonnen?

Ik ben dus geen schilder, laat staan een klusser. Als ik alle dure verfblikken in de schuur bij mijn vrije klusdagen optel, begint de balans toch meer richting de vakman door te slaan. Ik ben om, de schilder doet het de volgende keer.

Zelf doen vs. specialist 

Ben ik de enige goedwillende amateur die soms tegen muren van z’n eigen capaciteiten aanloopt? Die zaken of werkzaamheden oppakt waar een ander beter in is? Ik zie dit ook gebeuren bij onze dienstverlening. We bieden een dienstverlening waarbij we bij ondernemers de zorgen uit handen nemen voor allerlei personeelszaken. Van verloning tot juridisch werkgeverschap met al z'n risico's, wij nemen dat over. Ook ik kom nog steeds goedwillende Berries tegen onder die ondernemers. Ze hebben een heel mooi HR-pakket gekocht om de uren te verwerken, de dikste verzekeringen afgesloten, en hoppa daar gaan ze. Ze zijn ook HR-manager van hun bedrijf. Poortwachter, doorbetalen bij ziekte, veranderende wet en regelgeving, contact met tig instanties, van accountant tot UWV. Ga er maar aanstaan.

Voor sommige is dit een lust en hun leven, maar er zijn er veel meer die niet voor het ondernemerschap hebben gekozen om bezig te zijn met de administratieve achterkant van personeelszaken. Ze zijn sterk in het begeleiden en opleiden van hun medewerkers en in de frontlinie meewerken om hun zaak tot een succes te maken.

Geef mij dan maar eens een belletje. Dan zijn wij die specialist, wij zijn de schilder van jouw HR-administratie. Geen ritjes meer naar de Praxis of Gamma. Nee, hou jij je maar bezig waar jij goed in bent dan zetten wij de boel 'goed in de verf' voor je.

Klus ze!

p.s. Iemand nog wat overjarige verf nodig? Geef me maar een belletje!